O día vintetrés de Maio celebrouse no noso Instituto o acto de graduación de segundo de Bacharelato. Con gran afluencia de público, e rigurosa etiqueta, alumnado, profesorado, familias e amigos asistiron ó concerto dos alumnos de música de primerio e segundo de Bacharelato que interpretaron pezas clásicas e modernas.
A continuación as palabras da alumna de segundo curso Joheisy Bracho Curros, de María Pato Dieguez mai de Iago Alves da Costa Pato, que nos emocionaron, co recoñecemento da estancia no Centro o labor do profesorado. As palabras do profesor José López Couce foron dirixidas a que o abandono do Centro non debe ser o abandono da cultura integral, e instou a seguir lendo e facéndose preguntas porque “o mundo agora é voso”.
Unha presentación da evolución dos anos no centro educativo do alumnado de agora remata e a entrega de diplomas foi o remate do acto antes de pasar ó aperitivo preparado no propio centro. A continuación a cea de alumnos e profesores e a festa que sabemos foi moi animada.
Programa do Concerto
Alumnos de 1º de Bacharelato.
Round Dance: Sheila Nelson
Air de la Petitte Russie: L. van Beethoven
Riverside: Sheila Nelson
Balaio: H. Villalobos
O voso galo: popular galega
Devil´s dream: popular irlandesa
Alumnos de 2º de Bacharelato
Bandas Sonoras: arreglo grupal
Coa colaboración dos alumnos de 2º da ESO: Adela Fernández González: Violín; Adrián Freire: Saxo
Ángeles Albacete Casares ten dezasete anos e naceu e vive en San Pedro de Nós, pasou dous anos da súa infancia en Francia e está desde o ano pasado no Centro. Angeles compaxina traballo e estudio desde os quince anos. Traballou coidando nenos, de auxiliar de peluquería, de etiquetadora nunha tenda de marca, de axudante de cociña e de camareira.
“O traballo é un paso para ir aprendendo da vida”
¿Cando decides empezar a traballar?
Sempre quixen millor traballar que estudiar. Empecei ós quince anos.
¿Puxeronche inconvenientes na casa?
Algúns. Sempre me diceron que primeiro son os estudios e cando traballaba non estudiaba tanto e non axudaba na casa.
¿Cómo combinas hoxe o traballo e o estudio?
Agora só traballo venres e sábado na peluquería da miña nai. Noutras veces traballei na noites do venres e sábado e chegaba a casa á mañanciña. Cando traballaba polas tarde era no vran e coidando nenos. Tamén tiven outros traballos que eran sábados, domingos e festivos.
¿Cal foi o traballo que che gustou máis?
Cando traballei na cafetería restaurante do club de Golf porque os compañeiros eran novos e, ensinábanme e levabamosnos moi ben.
Noutros traballos había moita competitividade e tamén era con xente maior que non quería ensinarche.
¿Recomendarías ós adolescentes traballar?
Si, o traballo é un paso para ir aprendendo da vida, vas sabendo de que va e axúdate para o teu futuro na vida. Vaste afacendo ó esforzo e ás dificultades . O día de mañán ya o probaches e xa podes saber o que che gusta.
¿Qué tal o soldo?
Non é moito; ás veces non pagan todo o que deberían.
¿Fanche contrato?
Non en todos os casos.
¿Gústache a relación co público?
Dame igual , se estás cara ó público ou estás cos compañeiros, trato hai igual.
¿Qué fas co diñeiro que ganas?
Unha parte o gardo para cando sexa maior e o outro o invirto en pasantías salvo algún día que o gasto nalgún capricho.
¿Podes ben traballar e estudiar?
As desventaxas é que si é as fins de semana nos tes tempo a estudiar, é millor traballar pola semán e ter libre os festivos para poder adiantar os estudios.
¿Por qué hai tan pouca xente que traballa?
A xente só quere ter diñeiro a cambio de nada. Eso no pode ser. Se queres traballar, trabalalr. Non sole haber problemas. Pero non se debe traballar en algo que non che guste.
Lo que es bueno es que así valoras si te gusta trabajar o estudiar.
¿Traballan os teus familiares novos?
Todas as miñas primas traballan ainda que son novas. Deixaron de estudiar porque lles gusta máis o traballo. Non están sen facer nada. Algunhas estudian tamén.
¿Cal é maior inconveniente de traballar?
Que che quita de sair, o problema é que o traballar o sábado non podía xusto sair es día e quedar coa xente.
¿Recomendarías traballar?
Sí , se realmente teñen interés, senón débese facer outra cousa porque non vas perder o tempo.
Durante os meses de Marzo, Abril e Maio seguirá, como anos anteriores, a funcionar o proxecto Escola Guapa. En colaboración co concello de Oleiros e a Concellalía de Educación, pretendemos ter un centro bonito, limpo, saudable e ecolóxico.
Para todo esto un equipo de alumnos, profesores e monitores, estamos a traballar en actividades de xardinería, compostaxe, limpeza, dinamización e proxectos medioambientais.
Ademáis da satisfacción de ter un Centro coidado e limpo, o equipo de E.G. levará un premio complementario.
Coincidindo coa data das Letras Galegas, o seminario de Lingua Galega e Literatura, o Departamento de Normalización Lingüística e o equipo da Biblioteca do IES Xosé Neira Vilas, convocou un concurso de redacción (en prosa e en verso).
Traballos premiados
Categoría a) (primeiros tres cursos de ESO)
Relato, primeiro premio título A inmigración autora Paz Estraviz Vigo 3º ESO B
Accésit título O pantano. Autora Marilyn Rodríguez Cebreiro 3º ESO
poema, primeiro premio deserto
accésit título A miña musa. Autor Samuel Gantes Gómez 3º ESO A Categoría b) (cuarto curso de ESO, Bacharelato)
relato, primeiro premio título O xefe de estudos. Autor Cibrán Tenreiro Uzal 2º Bach B
accésit título O retrato. Autor Miguel Trobo Vázquez 1º Bach B
poema, primeiro premio título Esvástica . Autor Cibrán Tenreiro Uzal 2º Bach B
accésit deserto
Cada día, de Luns a Venres ás 10:15 a.m. publicarase nos taboleiros do vestíbulo e da entrada da Biblioteca, “A pregunta do día” unha pregunta de cultura xeral.
Ademais, todas as semanas, alternativamente, proporase, ademais da pregunta diaria, “A Aposta da Semana” ou o xogo de “Pista a Pista”(Ver bases).
A inscrición de equipos farase na Biblioteca en calquera momento, antes ou durante a Olimpíada
O profesor encargado da Olimpíada (Xosé Manuel Martínez Fraguela ) dará fe da entrega das respostas
Ao remate da Olimpíada, e en caso de empate, celebrarase un desempate en lugar e hora axeitadas.
Os equipos estarán compostos por cinco membros como máximo, PODENDO SER OU NON DA MESMA CLASE, CURSO e NIVEL (ESO e BACH.).
O equipo que ao final acade máis puntos será o gañador do concurso.
Os profesores/as non deben resolverlles a pregunta, como única axuda poden orientalos sobre o tipo de libros a consultar.
Se o xurado detecta outro tipo de axuda descalificará ao equipo concursante.
En caso de reclamación, ésta entregarase por escrito na Biblioteca antes das 10:15 do día seguinte á publicación da resposta motivo da citada reclamación.
Os premios consistentes en material deportivo e/ou cultural, serán:
premio por valor de 150 €uros ó equipo clasificado en 1º lugar
premio por valor de 100 €uros ó equipo clasificado en 2º lugar
premio por valor de 50 €uros ó equipo clasificado en 3º lugar
Pablo Rodríguez Longueira, Empezou ós 11 anos a tocar o saxofón na escola de música de Perillo. Toca agora na banda municipal. , con 19 anos e una enorme altura, agrándase, máis ainda, coa fotografía agarrado ó seu saxo.
– ¿Cal é actuación da que estás máis satisfeito?
-Cando perdín a vergonza.
– ¿Cómo?
-Foi hai cinco anos. O profesor obligábame a tocas en público porque estaba aterrorizado por estar nun escenario. Para min sai e “dar a cara” singnificou superar un reto e sentirme satisfeito.
-¿Hai que ter bos pulmóns?
-Si
-¿Hai que respirar dalgunha maneira?
– Hai que facer ben as pausas que che veñen indicadas na partitura.
-¿Por qué te decidiches polo saxo?
-Polo sonido. De pequeno oíao nos Simpons. Escoitei despois ó profesor e gustoume. A verdade é que é un bon instrumento.
-¿Qué outro instrumento che gusta?
-O piano, pero non o toco, o que sí me gustaría tocar é a trompeta.
-¿Por qué?
– Parece menos complicado
-¿O saxo é difícil?
– Si
-¿Por qué?
-Ten moitas claves. Hai que ter moita axilidade nos dedos.
-¿Qué é o mais dificil de tocar nunha orquesta?
– Que todo encaixe e que haxa coordinación.
-¿De quen depende?
– Do director qu eé quen marca o pulso
– ¿Qué público che gusta?
– A mín gústanme os vellos. Escoitan con educación e s son comprensivos.
– ¿Cal é o público ideal?
– O público que maís me gusta é o que escoita e aplaude.
-¿Tes apoio na casa?
-Si, demasiado. A miña nai está todo o día: “estudia, practica, estudia, practica…”
-¿Pensas seguir?
-Si.
-¿De qué depende?
– Sobre todo se pudera entrar no Conservatorio, e así poder estar nalgunha banda e gañar diñeiro.
Bruno Bargo López, porteiro, “e con moitos balonazos na cara” ten dezaseis anos, cursa cuarto de ESO e está no equipo de balonmán de Oleiros, o su equipo gañou a liga de A Coruña, a provincial. Van xogar o campionato galego e quizás o nacional.
“Nunca, nunca hai que desistir”
-¿Canto tempo levas xogando?
– Cinco anos e levo catro de porteiro. Con moitos balonazos na cara.
-¿Por qué empezaches?
– Quería un deporte máis entretido co fútbol que é o que monopoliza. O fútbol é máis pesado non hai tanto goles nin tanta emoción.
-¿Cómo foron os primeiros días?
– O primeiro día rompéronme as gafas dun balonazo.
-¿E desistiches?
-Nunca, nunca hai que desistir
-¿Cómo estamos de instalacións?
-Bastante ben, o Valle Inclán é un pavillón bastante cómodo pero en comparación con outras instalacións de Coruña non é tan bon. Aproveito para pedir un novo solo para o pavillón do Valle Inclán, é de goma e se caes queimas as xeonllos.
– ¿Hai máis mozos que mozas?
– Hai máis mozos porque as nenas non se animan.
-¿Por qué?
-E moi duro porque é un deporte de contacto.
– ¿Debería haber equipos mixtos?
– Non, o polo tamaño dos homes, son máis anchos de espaldas e son máis brutos.
-¿Por que son tan feos os uniformes?
– O noso é bonito , é azul e branco.
-¿E caro o equipamento?
-Regáloo o equipo, nos temos que pagar dezaoito euros ó mes e con eso pagamos todo, a roupa, os desprazamentos e todo o demais.
Claudia Calvelo Ameijeiras, de cuarto de ESO, ten dezaseis anos -recén cumplidos- e xa leva máis de cinco no cumio do deporte. Con 11 anos, e no primeiro partido de baloncesto xa a mandan á selección galega e no mesmo veran é fichada para a selección nacional. Co equipo español recibíu a medalla de oro en Kosica (Eslovenia) hai dous anos.
“O deporte axúda a apartar os problemas que teñas”
Claudia Calvelo Ameijeiras, de cuarto de ESO, ten dazaseis anos –recén cumplidos- e xa leva máis de cinco no cumio do deporte. Con 11 anos, e no primeiro partido de baloncesto xa a mandan á selección galega e no mesmo veran é fichada para a selección nacional. Co equipo español recibíu a medalla de oro en Kosica (Eslovenia) hai dous anos. Cunha importante herdanza familiar porque o seu pai fora xogador e entrenador, tardaron a animala porque tiñan medo das constantes lesión sque sufren os deportistas.
-¿Cómo empezas a xogar?
– Empecei pola iusión que lle facía ó meu pai, non tanto á miña nai que non quería pasar o resto do seu tempo libre vida no pabellón de deportes.
-O sea que a túa nai non lle gusta
– Pero acabará por gustarlle
– ¿Houbera preferido menos implicación?
-Sí, porque cada vez que me suben de categoría, estou menos tempo na casa.
– ¿Cal son as ventaxas de ser unha xogadora de élite?
-Cobras coma si foras profesional e a satisfacción de ser unha das catro xogadoras de España con dous anos menos que xoga en cadete.
-¿Por qué o baloncesto?
– Gostábame, víao sempre
– ¿Cal é o teu posto?
– Agora son capitana da selección española.
– ¿Tes moita responsabilidade?
– Sí porque eres a máxima responsable do equipo, eres a conexión co entrenador a que debe controlar que o equipo esté co máximo rendemento, controlar o que esté triste ou ver se alguén ten problemas. Mostramos o noso día a día no díario da sub 16 na páxina web da federación en www. feb.es
-¿Cal son as bondades do deporte?
-Estás ben fisicamente e ben contigo mesma, vas superando as túas metas. Tamén porque viaxas e coñeces xente. Practicas idiomas porque sen o inglés non vas a ningunha parte. Tamén a xente tímida sóltase máis.
– ¿Cal é límite entre a afición e a paixón?
-Tes que vivilo é algo que non se pode contar. Canto está no podio e sona o himno é unha emoción enorme.
– ¿Qué che quita o deporte?
– Estar máis tempo con meus amigos do Instituto
– ¿Qué botas en falta?
-Estar en casa porque estou moito tempo fora. Temos moita presión, cando che sae algo mal necesitas á túa xente e non ó entrenador. Por eso os meus pais non me chaman cando estou de concentración.
-¿Lígase?
-Sí que se liga porque coincides con xente de todo o mundo.
-¿Qué lle dirías ó que non fai deporte?
-Que faga algo, ainda que sexa andar. Porque te sintes millor física e síquicamente. Distráete e axúdate a desfogar e aparta os problemas que teñas.
-¿Alonxate da arte ou de outra actividade cultural?
-Non porque viaxo moito e de cando en vez podemos ver algún museo ou palacio.
-¿Qué carreira vas facer?
– A verdade é que teño facilidades porque teño boas notas pero estando nesto podo entar en calquera carrera sen necesidad de media. Vou facer Mediciña ou Fisioterapia.
Claudia entrena cada día tres horas, dí que lle da tempo todo. As súas notas o demostran. Mentras facemos a fotografía preocúpase para non sair moi seria. A verdade é que non o é.
Os alumnos de 3º de ESO A-B da asignatura Obradoiro de iniciativas emprendedoras do IES Neira Vilas de Oleiros acabamos de desenvolver con éxito o noso primeiro proxecto emprendedor denominado “ALMORZOS PAR A A SAÚDE”
(foto do grupo)
Conseguimos ofertar de forma gratuíta un almorzo completo e saudábel para todos os alumnos e alumnas do instituto.
Tivemos que facer enquisas, presupostos, pedir asesoramento sobre nutrición, buscar empresas financiadoras, organizar os grupos de almorzo e servilo durante unha semana.
Explicamos aos nosos compañeiros que un almorzo completo debe estar integrado por alimentos de tres grupos: lácteos, cereais e froita. Seguindo esta recomendación os alumnos podían escoller de todo. Plátanos, mazás, laranxas, kiwis, zumes, leite, queixo fresco, yogur, mel, cereais, pan con tomate ou aceite de oliva ou xamón serrano. ¡Casi nada! Moitos tomaron un bo almorzo e algúns dixeron que non lles gustaba. Xa vemos que o dos gustos é moi persoal.
(Un grupo almorzando)
Cando empezamos non pensabamos que seríamos capaces de conseguilo. Por iso queremos mostrar públicamente o noso agradecemento as persoas e entidades que escoitaron o noso proxecto, creron en nós, nos aportaron fondos ou lotes de productos ou nos ofreceron asesoría sobre alimentación pediátrica.
Moitas grazas: Gadis, Familia, Concello Oleiros, Caixa Galicia, Caixa Nova, La Caixa, BBVA, Caixa España e doctor Leopoldo García Alons. Tamén un agradecemento especial para Esther que quentou o leite e nos axudou coa organización.
Os alumnos de 3º de ESO A-B da asignatura Obradoiro de Iniciativas Emprendedoras do IES Neira Vilas de Oleiros acabamos de desenvolver o noso primeiro proxecto emprendedor. Co noso traballo conseguimos proporcionarlles de forma gratuíta ós nosos compañeiros de todo o instituto un almorzo completo e saudable na semana anterior ó día 7 de abril que é o Día Mundial da Saúde.
Tivemos que facer varios traballos. Enquisas para saber como almorza o alumnado, pedir consello para un bo almorzo a un nutricionista especializado, facer o orzamento, visitar distintas entidades para explicar o proxecto e pedir financiación. E ademais servimos o almorzo todas as mañás desa semana.
Desde aquí queremos dar as grazas publicamente a Gadis, Familia, Concello de Oleiros, Caixa Galicia, Caixa Nova, La Caixa, BBVA e o doctor Leopoldo García Alonso, xa que sen a súa axuda non se realizaría con éxito o noso proxecto.
Durante o mes de Abril celebráronse unha serie de charlas e visionado de películas, dentro das actividades do Departamento de Historia.
Estas actividades están en relación co traballo realizado en cuarto de ESO sobre as biografías dos seus abós.
A charla de : D. Serafín Mourelle, foi organizada polos a alumnos de cuarto B, Nicolás Villegas, Noelia González e Juán Martínez Piñeiro. Foi lido o poema de Celaya “la poesía es una arma cargada de futuro” por Nuria Amado, Ana Barcón, Laura Grobas e Héctor Galindo.
Dª Carmen Miguez Sanguiñedo, foi acompañada na charla por Tamara Rosende e Angeles Albacete, formaron parte da comisión de organización Cristian Garea e Oscar Vázquez. Jéssica Vilariño e Jénnifer Alvarez leron uns poemas de Juan Gelman e de Benedetti.
O filme “Ay Carmela” de Carlos Saura foi organizado por Claudia Calvelo e presentado por Patricia Villar.
Instituto de Ensino Secundario Plurilingue Xosé Neira Vilas. Perillo (Oleiros)
