O venres 27 de maio tivo lugar no centro educativo o acto de graduación da promoción de 2º Bacharelato 2010-11, ao que asistiron alumnado, pais e representantes da comunidade educativa, así como a concelleira de Cultura do concello de Oleiros. A xornada -presidida polo director José López Couce- desenvolveuse nun ambiente festivo, cos discursos por parte do alumnado (Elba Tenreiro), das nais e pais (Consuelo Rama) e do profesorado (Nacho Taibo), o habitual plantamento da árbore conmemorativa (neste caso un acivro) -acompañado da interpretación do “Gaudeamus Igitur” ao saxofón polo alumno Adrián Freire, de 1º Bacharelato-, a entrega da orla -realizada pola benquerida ex-profesora do centro educativo Isabel Aller- e un pequeno refrixerio preparado polos responsables da cafetería do centro educativo-. A xeira concluíu cunha cea de confraternización entre profesorado e alumnado no Hotel Hesperia de A Coruña.
Do 13 de maio ao 17 de maio, 30 alumnos da Sección Plurilingüe e das Seccións Bilingües de 4º da ESO, 1º e 2º de Bacharelato acompañados dos 3 profesores que imparten nas diferentes seccións e o director, viaxaron a Bruxelas.
O Departamento de Física e Química pretende contribuir ao Ano Internacional da Quimica que se está a celebrar neste ano 2011 coa actividade “Maxia? … Non, Química”. Esta actividade que forma parte da Semana Intercultural e está dirixida a todo o alumnado do centro presenta unha serie de experimentos aparentemente máxicos que sen embargo teñen unha sinxela explicación química.
Os “trucos” que se presentan na actividade son:
A botella azul
Nunha botella hai un líquido incoloro que cando se axita vólvese azul. Ao cabo duns minutos volve a ser incoloro. O proceso pode repetirse varias veces.
Cambios de cor: Fenolftaleína e extracto de lombarda
Cando se mesturan diversos líquidos incoloros aparecen cores que desaparecen e volven a aparecen en novas nesturas.
Velas que se apagan cun líquido invisible
Prepárase nunha xarra un “líquido invisíbel” e emprégase posteriormente para apagar varias velas.
O papel que arde cando se lle sopla
Unha folla de papel arde cando se sopla por enriba dela.
Sacar unha moeda da auga sen mollarse
Cunhas cerillas e un vaso a auga desaparece.
O naufraxio do Casón
A actividade remata coa reproducción a pequena escala do acontecido no ano 1987 cando o cargueiro Casón embarrancou nas costas de Fisterra.
Alumnos de 1º de ESO
Velas que se apagan cun líquido invisible
O papel que arde cando se lle sopla
A química é divertida.
Preparando o cargamento do Casón
Máis preparativos
A maxia dos cambios de cores
Chamas e fume no naufraxio do Casón
Ano Internacional da Química
Logo do Ano da Química
Toda a materia coñecida -gasosa, líquida ou sólida- está composta por elementos químicos ou por compostos formados por ditos elementos. O coñecemento que os humanos temos do noso medio natural está baseado nos nosos coñecementos de química, e aínda máis, tódolos procesos que teñen lugar nos seres vivos están controlados por reaccións químicas.
A Unión Internacional de Química Pura e Aplicada (IUPAC) e a UNESCO acordaron a proclamación de 2011 como o Ano Internacional da Química xa que é hora de celebrar os logros da química e a súa contribución ao benestar da humanidade. As actividades organizadas durante este ano pretenden:
Aumentar a apreciación pública da química como resposta as necesidades do mundo.
Fomentar o interese da xente nova pola química.
Celebrar as contribucións das mulleres ao mundo da química así como os principales fitos históricos, especialmente o primeiro centenario da concesión do Premio Nobel a Marie Curie e da creación da Asociación Internacional de Sociedades Químicas.
Ramón López Facal e as súas entrevistadoras Sara Castro e Gleicielly Guimaraes
Ramón López Facal
Profesor de Didáctica das Ciencias Sociais na Universidade de Santiago, anteriormente profesor de Instituto durante 35 anos e profesor asociado no departamento de Historia comtemporánea da USC.
Membro da asociación ‘Sine Nomine’, promotora da renovación dos métodos de ensino das Ciencias Sociais, Xeografía e Historia, coautor de diversas publicacións sobre historia contemporánea, entre elas algún libro de historia do mundo actual e de historia de España, ou das exposicións sobre a 2ª república, o franquismo e a transición promovidas pola Fundación 10 de marzo, unha das cales está connosco entre o 4 e 14 de abril: ‘Imaxe gráfica da Segunda República’.
Gran divulgador do ensino da Historia e persoa moi recoñecida a nivel nacional e internacional polo seu interés investigador.
Participou na Semana Cultural do noso centro educativo, coa conferencia “80 anos da proclamación da Segunda República”
“A II República foi a primeria experiencia democrática en España“
¿Cal é a importancia da función de profesor, ¿Cómo se pode influir na sociedade desde as clases?
Trata de formar os alumnos da mellor maneira con unha influencia indirecta, con todo esto, os alumnos serán capaces de coñecer a sociedade, de tomar decisións, de facer o mellor para eles e para a sociedade.
¿Cómo se debe ensinar historia?
Debemos coñecer a Historia e así entender o mundo que temos hoxe. Entender de onde vimosé saber o que non che gusta e cambiálo. É moi importante a reflexión sobre o pasado..
¿Cal son as principais fontes para estudio da Historia?
Facer Historia é facer preguntas desde o presente para o pasado. Temos fontes escrita, e orais, tamén os restos arqueolóxicos, a documentación histórica. Todo depende do tema, non hai unha única fonte.
¿Hai moita diferencia de cómo se ensina a Historia nas difrentes comunidades autónoma do estado español? ¿E en Europa?
Moi pouco, hai moi pouco diferenza . Menos dun 7% en cada comunidade (entre 2). A maneira na que se ensina tampouco hai moita diferenza e non é solo en España. Depende do dinamismo do profesorado que ensina.
Ramón López Facal e as súas entrevistadoras Sara Castro e Gleicielly Guimaraes
¿Qué prefiere o Instituto ou a Universidade?
Fun profesor trinta e cinco anos nun instituto e dez na Universidade. No instituto tes máis horario, máis grupos, nivéis que esixen moita adicación. Na universidade tes un traballo máis cómodo e máis tempo para investigar.
A Segunda República en España ¿Qué significou? ¿Qué nos queda dela?
Significou a primeira experiencia democrática. Tiña como consecuencia cambiar causas que viña retrasadas como a relación entre igrexa-Estado, a igualdade de dereitos, o papel da muller…. Moitas das propostas de República desenvolvéronse despois. Quíxose transformar un país dun xeito democrático. Quédanos dela a sumisión dos militares ó poder civil, que se favorezca ós máis desfavorecidos ou os dereitos da muller. Son retomado hoxe coa democracia.
¿Ten viabilidade unha Tercera República?
¿Por qué non?
¿Qué opina de cómo se ensina a Historia na Educación Secundaria?
Hai de todo. Non todos ensinan de igual maneira e aprenden de igual maneira. Apréndese mellor do que se ensina. Hoxe hai maiores recursos e actualemente hai 200.000 de alumnos. Pero sí que se millorou moito.
¿Ten interés recordar os valores republicanos?
Si, por suposto. É ensencial República é “res pública”, os valores republicanos son os valores democráticos e os valores democráticos están por riba de todo.
Zita Sándor está pasando parte deste curso no noso Centro educativo, é unha das lectoras de francés. Naceu en Miskola en 1986 unha das grandes cidades do norte de Hungría, estudiou Filoloxía na universidade de Debrecen e especializouse en literatura francesa e húngara e en estudos teatrales. É aficionada ó teatro, lectura , viaxar e ó senderismo.
¿Cal é a primeira vez que estivo en España?
Estiven aquí, en San Sebastián varios días porque estivera nunha estadía Erasmus dun ano en Burdeos mentras era estudante.
¿Cómo é o verán en Hungría e o inverno en Hungría?
Demasiado caluroso o vran normalmente fai 35ºC e ás veces podemos chegar aos 40. e o inverno moi frío, normalmente fai uns -15ºC, ás veces os rapaces non poden ír a escola xa que está todo nevado.
¿Por qué quixo vír a España?
Porque como son profesora de francés, quería coñecer unha escola española e tamén quería coñecer a cultura e a lingua que se fala aquí.
¿Qué impresión se ten de España desde Hungría?
Que falan moito e todo o tempo que está sucio os bares e que durmen cada día a sesta. Pero ó vin aquí e dinme conta de que non é exactamente todo así.
¿Qué é a cousa que maís lle extraña?
Que todo se pecha á hora da sesta ¿E que realmente todos a durmen?
¿Qué ve positivo aquí?
Que a xente é moi hospitalaria, por exemplo, nada máis chegar a Barcelona, eu levaba unha maleta moi grande e todos axudábanme.
¿E sobre o sistema educativo?
Neste centro Neira Vilas ten a ventaxa de ter aulas con poucos alumnos, así pódese traballar millor. En Hungría a media é de vinte e pico ou trinta alumnos por aula. Son millores aquí en idiomas que en Hungría. Tamén teñen asignaturas que non cursan o alumnado en Hungría como Economía. Tamén a materia de Xeografía e Historia está xunta e así faise máis interesante e máis “colorida”.
¿E respecto as vacacións, existe algunha diferenza?
Sí pero só unha. Nos tamén temos vacacións de verán e en decembro (de Navidad) pero en vez de ter as vacacións de Semana Santa, témolas en Novembro polo costume do Halloween.
¿E o comportamento do alumnado?
Fala todo o mundo moi alto.
¿Onde vive?
Cando cheguei aquí non coñecía nada da cidade, pero o profesor de francés, Carlos Vidal, atopoume un piso en Sta.Cristina. Vivo con dúas italianas, unha galega, e unha francesa (que é a outra lectora do centro, Emilie), os cales son moi boas compañeiras.
¿Qué é o que non che gusta de aquí?
Qu Santa Cristina é un pouco pequena e o transporte é incómodo.
¿E o positivo?
Que a xente é “a little bit crazy” e “máis easy going” que no meu pais.
¿Estás contenta?
Sí, estou moi contenta.
Entrevista realizada por Sara Castro e Amy Díaz (4º ESO)
No noso Instituto temos a sorte de ter varios profesores lectores. Emilie, é un deles. É oriunda de Cambo-les-bains situado no País Vasco francés. Estudou filoloxía hispánica. É aficionada a ler, a pasear, a viaxar e ….ao chocolate.
¿En que consiste a carreira que desempeñaches?
O primeiro ano, adiqueino sobretodo a gramática e a traducír textos do francés ao español e viceversa. O seguinte ano, concentrámonos máis na Xeografía e Historia e na historia de América Latina.
¿Por qué quixeches estudar iso?
Finalizei os meus estudos de bacharelato moi rápido (aos 16 anos). En realidade, o que eu quería facer era traballar en ONG´s no estranxeiro e estudar unha “carreira humanitaria”, pero tiña que ter 21 anos, e como dixen anteriormente, cando rematei o bacharelato tiña 16. Entón como me encantaba e me encanta viaxar decidín realizar a carreira de filoloxía hispánica.
¿Onde realizaches os teus estudos?
En Pau (situado nos Pirineos), e estudaba dúas linguas o vasco e máis o francés.
¿Cal era a lingua que ti falabas, o francés ou o vasco?
Os meus pais, eran vascos e viviron alí sempre, pero como cando eran pequenos non se lles permitía falar o vasco, pois agora falan francés e eu tamén.
Sara, Emilie e Amy
¿Xa finalizaches a carreira ou aínda non?
Xa teño a licenciatura, que a conseguín en 2010, pero aínda me queda o master que se todo vai ben conseguireino o ano que ven. É dicír, supoño que para o próximo ano rematarei xa os meus estudos por completo.
¿Existe algunha diferenza entre a escola francesa e a escola española?
Sí, aquí aproveitase moito máis os horario, xa que as clases duran menos e cansaste menos. Ademáis alí tes sempre clase pola tarde ata, aproximadamente, ás 5. O de non ter clase pola tarde aquí, realmente é unha ventaxa xa que así aproveitas máis as tardes para estudar ou para facer actividades.
¿Agora onde te aloxas?
Nun piso de Sta.Cristina con dúas italianas, unha galega e a unha francesa, que concretamente, é a outra lectora francesa deste centro.
¿Anteriormente viñeras a Galicia?
Sí, mediante un Erasmus que fixen en Santiago de Compostela.
¿Que che pareceu Santiago de Compostela?
¡Encantoume!… foi xenial, creo que foi o mellor ano de estudos que pasei durante a miña vida. Pareceme como un “pobo”, no que se pode estudar facilmente, e ademais coñeces a todo o mundo.
¿Atopas algunha diferenza entre Santiago e A Coruña?
Por suposto, como dixen antes, Santiago é coma un “pobo” no cal, coñecía a todo o mundo. Sen embargo, A Coruña é moito máis grande… é unha cidade, e practicamente, non coñezco a ninguén. Aínda que os paseos, o mar e en xeral, o entorno de A Coruña gústanme moito.
Sara, Emilie e Amy
¿Gústache a comida de aquí?
Sí, gústame moito, sobre todo o pulpo galego.
¿Algo positivo de esta viaxe?
Lévome unha moi boa experiencia e sobre todo uns moi bos amigos… ¡Agora teño amigos en todas partes do mundo!
¿Algo negativo…?
Que todo se acaba, e que pronto terei que regresar a miña casa.
Neste Ano Internacional da Química, o mesmo no que se cumpren 80 anos da proclamación da Segunda República española, o IES Xosé Neira Vilas organiza a 3ª edición da Semana Intercultural, coa participación gratificante e desinteresada de convidadas/os excepcionais e de toda a comunidade educativa, na que ten un papel moi relevante o alumnado, cada vez máis protagonista. Será do 8 ao 15 de abril deste ano, coincidindo coa exhibición da exposición “Imaxe gráfica da Segunda República” (patrocinada pola Fundación 10 de Marzo) e a realización do 3º intercambio escolar co collège Notre Dâme de Ménimur de Vannes.
A conferencia foi realizada polos alumnos de cuarto curso: Izan Vázquez, Sara Castro e Amy Díaz
Na conferencia tratáronse os temas de: A educación e España a principio de século. Analfabetismo e atraso a importancia da modernización do ensino coa Institución libre de Enseñanza, as novedades políticas, a importancia da educación e a cultura popular durante a Segunda República española; a represión cos maestros no Franquismo co exemplo de Arximiro Rico e Gregorio Sanz. e o retroceso posterior.
Co 2º trimestre rematado, o Club de Lectura do IES Xosé Neira Vilas quere mostrar unha das actividades celebradas: o Concurso de Microrrelatos Amor, ou non, en 100 palabras, realizada en colaboración co Equipo de Dinamización da Lingua Galega.
Aquí podedes ver o cartel que convocaba o acto cultural e as bases que seguiron os membros da comunidade educativa para participar, que se achega tamén por se outros centros o quere utilizar.
Finalmente, podedes ler a acta do xurado, na cal se recollen os criterios literarios que seguiu para escoller o texto gañador, e os tres accésit que decidiu conceder. E, por suposto, eses catro textos gañadores.
Parabéns ao alumno gañador e aos participantes merecentes desa mención especial do xurado. E tamén a toda a comunidade educativa pola boa acollida desta dinámica de escrita literaria.
Concurso de Microrrelatos Amor
Concurso de Microrrelatos Amor
Concurso de Microrrelatos Amor
Concurso de Microrrelatos Amor
Concurso de Microrrelatos Amor
Concurso de Microrrelatos Amor
Concurso de Microrrelatos Amor
Instituto de Ensino Secundario Plurilingue Xosé Neira Vilas. Perillo (Oleiros)
Ramón López Facal e as súas entrevistadoras Sara Castro e Gleicielly Guimaraes
