Vista xeral das instalacións de produción de hidróxeno a partir da auga mediante a rotura da molécula de auga, usando enerxía sobrante procedente do parque eólico.
Realizouse unha visita ao Parque eólico experimental cos alumnos e alumnas de 3º-ESO o derradeiro día escolar deste curso (20/06/08).
Entre as 9 e 14 horas estivemos nas instalacións de Sotavento na Serra da Loba en Xermade (Lugo). Tivemos sorte xa que a visita coincideu coa inauguración oficial dunha exposición de aparatos de medida antigos e os primeiros xeradores de corrente eléctrica que funcionaron nos ríos galegos (cidade de Pontevedra e mosteiro de Oseira). Acudimos á inauguración como público aplaudindo as intervencións do director do INEGA (Instituto Enerxético de Galicia) e a xerente do MACUF (museu de arte contemporáneo de Unión Fenosa).
Dividímonos en dous grupos con dous agradables monitores que nos acompañaron e explicaron os aspectos máis importantes do aforro enerxético e as enerxías alternativas.
Zona de ensaio técnico de paneis solares fotovoltaícos:
fixos, móbiles en dúas dimensións e outra que se move
en todas direccións seguindo automaticante ao sol.
Paneis solares fotovoltaícos para
produción de electricidade na zona de ensaios.
En primeiro plano as bombonas de hidróxeno comprimido
e o hidroxenador máis grande de Europa,á dereita.
Este hidróxeno será logo usado para producir corrente
eléctrica nun xerador convencional que queima hidróxeno.
Grupo de alumnos e profesores visitando as instalacións
de produción de enerxía a partir de hidróxeno.
Alumnos do Instituto reciben o premio pola curtametraxe feita para o concurso de guións.
Agradecemento de Rebeca Salvador
O día 19 de Xunio foi o acto final do proxecto “Oleiros Solidario” que por cuarto ano organiza a concellaría de Bienestar Social do concello de Oleiros. Durante toda tarde no entorno do castelo de Santa Cruz celebráronse unha serie de actividades e xogos en relación coas outras culturas e paises: xogos con mapas, realización de murais, obradoiros etnográficos: tatuaxes, ceremonia do te, stands e exposicións. Despois da actuación musical, procedeuse á entrega de premios de guións de videos. Foron premiados do noso centro educativo a curta metraxe titulada: “Indixenismos” e realizada por os alumnos: Claudai Calvelo, Bruno Bargo, Miguel Alvarez e Rebeca Salvador. Esta última pronunciou unhas palabras de agradecemento ás Ongs, o concello de Oleiros e máis o centro educativo.
Foi pechado o acto coa intervención da responsable do evento, Mar Barreiro, da concelleira de Servicios sociais e do alcalde do municipio.
O día 17 de xunio no noso centro educativo entregáronse os premios de Escola Guapa ás aulas máis limpas.
O premio foi recibido polos curso 4º C e 1º A, cada un dos alumnos recibiu un agasallo de mans do director do centro e do grupo de profesores colaboradores.
O broche e sorpresa final foi o debut do coro de profesores. Grupo coral formado por quince profesores e personal non docente que interpretaron unha peza clásica de música tradicional galega.
O grupo coral tivo un gran éxito de público e crítica.
O día vintetrés de Maio celebrouse no noso Instituto o acto de graduación de segundo de Bacharelato. Con gran afluencia de público, e rigurosa etiqueta, alumnado, profesorado, familias e amigos asistiron ó concerto dos alumnos de música de primerio e segundo de Bacharelato que interpretaron pezas clásicas e modernas.
A continuación as palabras da alumna de segundo curso Joheisy Bracho Curros, de María Pato Dieguez mai de Iago Alves da Costa Pato, que nos emocionaron, co recoñecemento da estancia no Centro o labor do profesorado. As palabras do profesor José López Couce foron dirixidas a que o abandono do Centro non debe ser o abandono da cultura integral, e instou a seguir lendo e facéndose preguntas porque “o mundo agora é voso”.
Unha presentación da evolución dos anos no centro educativo do alumnado de agora remata e a entrega de diplomas foi o remate do acto antes de pasar ó aperitivo preparado no propio centro. A continuación a cea de alumnos e profesores e a festa que sabemos foi moi animada.
Programa do Concerto
Alumnos de 1º de Bacharelato.
Round Dance: Sheila Nelson
Air de la Petitte Russie: L. van Beethoven
Riverside: Sheila Nelson
Balaio: H. Villalobos
O voso galo: popular galega
Devil´s dream: popular irlandesa
Alumnos de 2º de Bacharelato
Bandas Sonoras: arreglo grupal
Coa colaboración dos alumnos de 2º da ESO: Adela Fernández González: Violín; Adrián Freire: Saxo
Ángeles Albacete Casares ten dezasete anos e naceu e vive en San Pedro de Nós, pasou dous anos da súa infancia en Francia e está desde o ano pasado no Centro. Angeles compaxina traballo e estudio desde os quince anos. Traballou coidando nenos, de auxiliar de peluquería, de etiquetadora nunha tenda de marca, de axudante de cociña e de camareira.
“O traballo é un paso para ir aprendendo da vida”
¿Cando decides empezar a traballar?
Sempre quixen millor traballar que estudiar. Empecei ós quince anos.
¿Puxeronche inconvenientes na casa?
Algúns. Sempre me diceron que primeiro son os estudios e cando traballaba non estudiaba tanto e non axudaba na casa.
¿Cómo combinas hoxe o traballo e o estudio?
Agora só traballo venres e sábado na peluquería da miña nai. Noutras veces traballei na noites do venres e sábado e chegaba a casa á mañanciña. Cando traballaba polas tarde era no vran e coidando nenos. Tamén tiven outros traballos que eran sábados, domingos e festivos.
¿Cal foi o traballo que che gustou máis?
Cando traballei na cafetería restaurante do club de Golf porque os compañeiros eran novos e, ensinábanme e levabamosnos moi ben.
Noutros traballos había moita competitividade e tamén era con xente maior que non quería ensinarche.
¿Recomendarías ós adolescentes traballar?
Si, o traballo é un paso para ir aprendendo da vida, vas sabendo de que va e axúdate para o teu futuro na vida. Vaste afacendo ó esforzo e ás dificultades . O día de mañán ya o probaches e xa podes saber o que che gusta.
¿Qué tal o soldo?
Non é moito; ás veces non pagan todo o que deberían.
¿Fanche contrato?
Non en todos os casos.
¿Gústache a relación co público?
Dame igual , se estás cara ó público ou estás cos compañeiros, trato hai igual.
¿Qué fas co diñeiro que ganas?
Unha parte o gardo para cando sexa maior e o outro o invirto en pasantías salvo algún día que o gasto nalgún capricho.
¿Podes ben traballar e estudiar?
As desventaxas é que si é as fins de semana nos tes tempo a estudiar, é millor traballar pola semán e ter libre os festivos para poder adiantar os estudios.
¿Por qué hai tan pouca xente que traballa?
A xente só quere ter diñeiro a cambio de nada. Eso no pode ser. Se queres traballar, trabalalr. Non sole haber problemas. Pero non se debe traballar en algo que non che guste.
Lo que es bueno es que así valoras si te gusta trabajar o estudiar.
¿Traballan os teus familiares novos?
Todas as miñas primas traballan ainda que son novas. Deixaron de estudiar porque lles gusta máis o traballo. Non están sen facer nada. Algunhas estudian tamén.
¿Cal é maior inconveniente de traballar?
Que che quita de sair, o problema é que o traballar o sábado non podía xusto sair es día e quedar coa xente.
¿Recomendarías traballar?
Sí , se realmente teñen interés, senón débese facer outra cousa porque non vas perder o tempo.
Durante os meses de Marzo, Abril e Maio seguirá, como anos anteriores, a funcionar o proxecto Escola Guapa. En colaboración co concello de Oleiros e a Concellalía de Educación, pretendemos ter un centro bonito, limpo, saudable e ecolóxico.
Para todo esto un equipo de alumnos, profesores e monitores, estamos a traballar en actividades de xardinería, compostaxe, limpeza, dinamización e proxectos medioambientais.
Ademáis da satisfacción de ter un Centro coidado e limpo, o equipo de E.G. levará un premio complementario.
Coincidindo coa data das Letras Galegas, o seminario de Lingua Galega e Literatura, o Departamento de Normalización Lingüística e o equipo da Biblioteca do IES Xosé Neira Vilas, convocou un concurso de redacción (en prosa e en verso).
Traballos premiados
Categoría a) (primeiros tres cursos de ESO)
Relato, primeiro premio título A inmigración autora Paz Estraviz Vigo 3º ESO B
Accésit título O pantano. Autora Marilyn Rodríguez Cebreiro 3º ESO
poema, primeiro premio deserto
accésit título A miña musa. Autor Samuel Gantes Gómez 3º ESO A Categoría b) (cuarto curso de ESO, Bacharelato)
relato, primeiro premio título O xefe de estudos. Autor Cibrán Tenreiro Uzal 2º Bach B
accésit título O retrato. Autor Miguel Trobo Vázquez 1º Bach B
poema, primeiro premio título Esvástica . Autor Cibrán Tenreiro Uzal 2º Bach B
accésit deserto
Cada día, de Luns a Venres ás 10:15 a.m. publicarase nos taboleiros do vestíbulo e da entrada da Biblioteca, “A pregunta do día” unha pregunta de cultura xeral.
Ademais, todas as semanas, alternativamente, proporase, ademais da pregunta diaria, “A Aposta da Semana” ou o xogo de “Pista a Pista”(Ver bases).
A inscrición de equipos farase na Biblioteca en calquera momento, antes ou durante a Olimpíada
O profesor encargado da Olimpíada (Xosé Manuel Martínez Fraguela ) dará fe da entrega das respostas
Ao remate da Olimpíada, e en caso de empate, celebrarase un desempate en lugar e hora axeitadas.
Os equipos estarán compostos por cinco membros como máximo, PODENDO SER OU NON DA MESMA CLASE, CURSO e NIVEL (ESO e BACH.).
O equipo que ao final acade máis puntos será o gañador do concurso.
Os profesores/as non deben resolverlles a pregunta, como única axuda poden orientalos sobre o tipo de libros a consultar.
Se o xurado detecta outro tipo de axuda descalificará ao equipo concursante.
En caso de reclamación, ésta entregarase por escrito na Biblioteca antes das 10:15 do día seguinte á publicación da resposta motivo da citada reclamación.
Os premios consistentes en material deportivo e/ou cultural, serán:
premio por valor de 150 €uros ó equipo clasificado en 1º lugar
premio por valor de 100 €uros ó equipo clasificado en 2º lugar
premio por valor de 50 €uros ó equipo clasificado en 3º lugar
Pablo Rodríguez Longueira, Empezou ós 11 anos a tocar o saxofón na escola de música de Perillo. Toca agora na banda municipal. , con 19 anos e una enorme altura, agrándase, máis ainda, coa fotografía agarrado ó seu saxo.
– ¿Cal é actuación da que estás máis satisfeito?
-Cando perdín a vergonza.
– ¿Cómo?
-Foi hai cinco anos. O profesor obligábame a tocas en público porque estaba aterrorizado por estar nun escenario. Para min sai e “dar a cara” singnificou superar un reto e sentirme satisfeito.
-¿Hai que ter bos pulmóns?
-Si
-¿Hai que respirar dalgunha maneira?
– Hai que facer ben as pausas que che veñen indicadas na partitura.
-¿Por qué te decidiches polo saxo?
-Polo sonido. De pequeno oíao nos Simpons. Escoitei despois ó profesor e gustoume. A verdade é que é un bon instrumento.
-¿Qué outro instrumento che gusta?
-O piano, pero non o toco, o que sí me gustaría tocar é a trompeta.
-¿Por qué?
– Parece menos complicado
-¿O saxo é difícil?
– Si
-¿Por qué?
-Ten moitas claves. Hai que ter moita axilidade nos dedos.
-¿Qué é o mais dificil de tocar nunha orquesta?
– Que todo encaixe e que haxa coordinación.
-¿De quen depende?
– Do director qu eé quen marca o pulso
– ¿Qué público che gusta?
– A mín gústanme os vellos. Escoitan con educación e s son comprensivos.
– ¿Cal é o público ideal?
– O público que maís me gusta é o que escoita e aplaude.
-¿Tes apoio na casa?
-Si, demasiado. A miña nai está todo o día: “estudia, practica, estudia, practica…”
-¿Pensas seguir?
-Si.
-¿De qué depende?
– Sobre todo se pudera entrar no Conservatorio, e así poder estar nalgunha banda e gañar diñeiro.
Bruno Bargo López, porteiro, “e con moitos balonazos na cara” ten dezaseis anos, cursa cuarto de ESO e está no equipo de balonmán de Oleiros, o su equipo gañou a liga de A Coruña, a provincial. Van xogar o campionato galego e quizás o nacional.
“Nunca, nunca hai que desistir”
-¿Canto tempo levas xogando?
– Cinco anos e levo catro de porteiro. Con moitos balonazos na cara.
-¿Por qué empezaches?
– Quería un deporte máis entretido co fútbol que é o que monopoliza. O fútbol é máis pesado non hai tanto goles nin tanta emoción.
-¿Cómo foron os primeiros días?
– O primeiro día rompéronme as gafas dun balonazo.
-¿E desistiches?
-Nunca, nunca hai que desistir
-¿Cómo estamos de instalacións?
-Bastante ben, o Valle Inclán é un pavillón bastante cómodo pero en comparación con outras instalacións de Coruña non é tan bon. Aproveito para pedir un novo solo para o pavillón do Valle Inclán, é de goma e se caes queimas as xeonllos.
– ¿Hai máis mozos que mozas?
– Hai máis mozos porque as nenas non se animan.
-¿Por qué?
-E moi duro porque é un deporte de contacto.
– ¿Debería haber equipos mixtos?
– Non, o polo tamaño dos homes, son máis anchos de espaldas e son máis brutos.
-¿Por que son tan feos os uniformes?
– O noso é bonito , é azul e branco.
-¿E caro o equipamento?
-Regáloo o equipo, nos temos que pagar dezaoito euros ó mes e con eso pagamos todo, a roupa, os desprazamentos e todo o demais.
-¿Non tedes patrocinador?
Non , só algunhas axudiñas.
-Dinos un slogan para animar a xogar ó balonmán.
– E duro pero bonito
CGR Maio, 2008
Instituto de Ensino Secundario Plurilingue Xosé Neira Vilas. Perillo (Oleiros)
