Nace en Montevideo (Uruguay) no ano 1948. Ten 59 anos.
Os pais eran de Miño, os dous marchan ó Uruguay.
A nai marcha en 1937 fuxindo por Portugal. Marchou cun balazo no ombligo. “Mi madre no me contó porqué” pero a situación era horrible. Cóntanos que xa mataran á maestra Doña María, filla do farmacéutico D. Joaquín.“Era horrible las venganzas que había en los pueblos, y era horrible también la iglesia”
O seu pai ya marchara no 1928 . Eran cuatro irmáns e a pesar ser a nai viuda reclutan a tres deles para o servicio militar.
El so voltou para ver á súa nai antes de morrer. Prometeu non volver ata que morrera Franco.
Un hirmán (tío dela) Manuel Miguez Cordal se escapou durante a guerra. Estivo no frente republicano e marchou despois a Rusia.
Carmen viviu –de referencias- a dictadura de Franco pero logo tocoulle vivir dúas na súa propia vida: no Uruguay no 1973, fuxe despues a Argentina e alí al ha de sufrirla de novo en 1976 .
Ven coa súa familia a España escapando de novo, agora da críse económica: el corralito. Establécese no 2002 en Coruña y empeza unha nova vida co seu marido que non cobra xubilación e fillos estudiando.
A súa vida é como a de tantos emigrantes, de emigrante aló, emigrante acó….
Do 14 ao 18 de abril de 2008 leváronse a cabo no noso centro as actividades correspondentes a IV Semana da Ciencia.
Os departamentos de Bioloxía e Xeoloxía, Física e Química e Tecnoloxía levaron a cabo, tanto de forma conxunta como cada un deles por separado, diversas actividades relacionadas coa Ciencia e a Tecnoloxía.
Exposición de Fraguela correspondente ao acto de entrega de premios 30/V/2008
A Olimpíada do Saber
Ola!, como ben sabedes, este ano foi a posta en marcha no IES Xosé Neira Vilas da olimpíada do saber.
Como case que todas as cousas, e incluso a vida, comézase chorando ou mesmo con dificultades e/ou mal.
Non lembrades o anuncio da tv? Si, home …, o de Picasso a quen lle tiveron que botar o fume do tabaco para que vivira, pois crían que nacera morto.
Pois ben, co paso do tempo imos cambiando e no que respecta á Olimpíada pasounos exactamente igual, démonos conta dos erros cometidos e tentamos enmendalos sobre a marcha, e dende logo o noso compromiso é enmendalos cara ao futuro. As vosas suxestións foron, son e serán esenciais para mellorar; por iso:
Premiaremos a participación (a nivel económico e académico).
Trataremos de potenciar a AUTOESTIMA, evitando o abandono prematuro, o pesimismo e aprenderemos a superar as dificultades, a non dar nada por perdido NUNCA.
Sabedes que eu son futboleiro e deportivista, pois apañados iamos se nos deixáramos levar polo pesimismo ao remate da primeira volta (penúltimos con 17 puntos e a 5 da salvación)…
Iso tamén pode pasar na Olimpíada do saber, tédeo sempre en conta.
ÁNIMO! Pensando xa no curso 2008/2009.
CLASIFICACIÓN DESTA Iª OLIMPÍADA
1º LUGAR, diploma e 150 €: Carlos Ríos, Edgar Rama 2º Bach, 72 puntos.
“No entroido deste ano os profesores e profesoras disfrazáronse de mariñeiros e ian todos facendo parvadas. ¡Coma nenos! Ate cantaron… Pero foi divertido.”
ENTROIDO 2008: MAIS VONTADE.-
Este ano notei unha maior disposición entre a xente para colaborar. A xente non apresentaba esa indiferenza característica de tódolos anos. Mollouse participando en todo tipo de actos: preparación de comidas caseiras, disfraces, música…
O ENTROIDO XA NON É O QUE ERA
O entroido, o mesmo que as outras festas, xa non son o que eran. Antes a xente disfrazábase co idea de pasalo ben non coa obsesión de ter o mellor disfrace. Cando era máis pequena nenos e maiores facían eles os seus disfraces. Despois iban polas casas de troula…O entroido resumíase en pasalo ben e estar irrecoñecible. Agora pechámonos nunha discoteca e preocupámonos máis de que o noso disfrace sexa o mellor que de pasalo ben.
Entroido 2008
O CONCERTO DE MÚSICA
O dez de decembro chegou ás nosas mans unha partitura para tocar na clase de música. Nen imaxinamos a incrible aventura á que nos empurrou e que remataría coa emocionante actuación de Entroido. Comezamos ensaiando como para un exame pero hai poucas semanas soubemos do seu verdadeiro destino: tocar diante dos compañeiros. Tanta foi a emoción que saiamos da aula de música cantaruxando a peza polos corredores. Logo da música veu o disfrace: “a lei seca” – para unha exposición sobre a auga…, non viña mal -. Duas bolsas de lixo, unha branca e outra negra, cinta aillante, unha pluma e unhas medias. Empregamos os correspondentes patrons para cortar. Venres día un de febreiro, xusto antes de tocar, todo moi preparado, paso a paso, nota a nota, todo medido e alá fomos, a gozar do entroido.
PUNTOS NEGROS DO NOSO ANTROIDO
O concerto estivo ben excepto o saxo que se escoitaba pouco. O sector das filloas e postres traídos da casa deberían ter mellorado a presentación. O peor de todo é que terían que deixarnos saír un pouco ates das dúas.
Entroido 2008
O MELLOR DISFRAZ: O DE CLAUDIA
Primeiro premio do concurso individual. Comezou a disfrazarse ao remate da segunda hora axudada polos seus compañeiros. Tardamos uns vinte minutos en montar tódalas unións da súa ducha…O mellor disfraz sen dúbida ningunha.
ESTRAÑA MULLER COA DUCHA ENRIBA
Atopamos polos corredores do centro unha muller que olvidou que o aparello para ducharse debe quedar na casa, pegado ó chan, como ten que ser. Non menos impresionante foi o encontro cun home, tamén estraño, recuberto de follas. Á muller déronlle o primeiro premio nun concurso – 50 € e unha caixa de bombóns -; o home perdeu despois dunha dura loita coa “ducha-girl”.
DOR DE CABEZA XERAL DO ALUMNADO
No entroido do instituto este ano houbo moitas cousas: filloas, orellas, actuacións musicais, concursos de disfraces…, pero quedemos coas actuacións musicais. Semellaba que todo iba ben pero, xusto antes do remate, un grupo de profesores incontrolados tomaron o escenario. ¡Puxéronse a cantar! A xente correu despavorecida fóra do centro coa excusa de comer filloas… En serio, boa actuación
Entroido 2008
TEMPO RECORD DE EXTINCIÓN DAS FILLOAS
Algúns non chegamos a probar unha. Foi un dos principais problemas desta ano: ¿por que duraron tan pouco as filloas?
O ENTROIDO 2,008 CHEGA Ó INSTITUTO
O centro foi ocupado por unha banda de gangsters. En plena lei seca o medo apoderouse de todos nós. Non fixeron mal, so viñan tocar música e tocábana ben. Todo trocou en ledicia.
MAMBO
¿Fixástesvos nos carteis do entroido coas caras dos profesores? Estaban divertidos… Pero o mellor da festa: a canción Mambo Nª 5.
Entroido 2008
A “GALLEGADA” DOS PROFESORES
Non me gustou nada. Algúns nin se molestaron en disfrazarse e ademáis cantaron moi mal.
O TEDIOSO CONCERTO QUE TIVEMOS QUE AGUANTAR…
Na festa do entroido os alumnos e alumnas coa materia de música fixeron un aburrido concerto no corredor superior. Tódolos alumnos, gustárache ou non a música, debíamos estár alí de pé escoitando.
POUCOS ACUÁTICOS NO ENTROIDO
O entroido pretendía ser unha exposición sobre a auga. Poucas persoas acudiron o pasado venres con disfraces relacionados… Pero non houbo queixa da orixinalidade doutros. Os homes de negro (un semellaba Castelao), Slash, un Teletubi, as cores de do parchis, o solitario entre as herbas, exploradoras de marte… Pero os que si tiñan que ver coa auga e estaban ben currados eran o do profe de ética e o de Claudia de 4º A: unha obra mestra do virtuosismo no uso da cinta de embalar.
A DESORGANIZACIÓN DO NEIRA VILAS
Un ano mais o Neira Vilas non ten organización para facer unha festa. Mentres algúns alumnos estaban no salón de actos no concurso, outros estaban nas aulas, outros xogando nas pistas ou na cafetería – como se fose un recreo e non estivese pasando nada no salón de actos -. Ademáis de toda a xene que marchou por aburrimento.
Entroido 2008
A XENTE XA NIN SE DISFRAZA.-
No último etroido, no Neira Vilas, máis da metade dos rapaces e rapazas non se disfrazaron. Semella que para a maioría do alumnado o entroido é unha data como outra calquera. Isto foi o único que desluciu a festa: moi variada e amena.
PROFESORES E DIRECTIVOS DO CENTRO OBRIGAN A ASISTIR A UN CONCERTO POLA FORZA.
O alumnado foi amoreado de pé no corredor en condicións infrahumanas. Fronte á rebeldía dun sector os antidisturbios interviron con contundencia: houbo tres contusionados e catro detidos. Informa o noso correspondente que pasaba por alí – Diario de Patricia -.
ENTROIDO 2008: MAIS DO MESMO.-
O máis criticable do entroido 2,008 foi a falta de inovación por parte de todos. O mesmo de tódolos anos, parece un calco dos anteriores. Será que a xente á que lle gusta o entroido non lle importa a falta de orixinalidade.
Entroido 2008
PASAR TODA A MAÑÁ COAS AMIGAS.-
O bo deste día foi pasar toda a mañá por fóra, nos corredores, na cafetería, nas actividades coas amigas. Rimos moito ese día.
EXPOSICIÓN DE POSTRES.-
¡Do mellor do entroido! A proposta do profesor Xosé Antón fixemos postres na casa e foron expostos no corredor. Había moitos: filloas, pastas de te, rosquillas, leite frito,etc. Rematamos con todo no primeiro recreo. O premio foi para Nuria polo seu leite frito espectacular.
“GRAN IDEA” O CONCERTO NO CORREDOR.-
Ese escenario improvisado non foi mio boa idea. Ao non ter altura e tampouco contar con megafonía… se non estabas na primeira fila non vias nin escoitabas nada.
Ao longo dos meses de febreiro e marzo de 2008 tivo lugar no IES Neira Vilas o desenvolvemento do proxecto interdisciplinar “Darknesscuridade”, unha reflexión sobre a obra de Joseph Conrad “O corazón das tebras” e o contexto histórico no que se desenvolve.
Á lectura e análise da obra de Conrad na asignatura de Literatura Universal Contemporánea (1º Bacharelato) engadíuse a de fragmentos da mesma nas clases de linguas estranxeiras. E tamén o visionado do vídeo “Genocide au Congo”, orixinalmente en francés. As actividades incluiron asimesmo o visionado e análise da película de Coppola “Apocalypse Now”, así como dúas exposicións: unha bibliográfica, levada a cabo na biblioteca do centro escolar coa colaboración da biblioteca Ría Leda, e outra fotográfica –no corredor inferior do IES- a base de imaxes históricas comentadas, referentes á colonización do Congo a finais do século XIX e comezos do século XX. E queda por citar a interpretación plástica que dalgúns gravados ou creacións propias realizaron varios alumnos para incluir nesta exposición fotográfica.
Vladimir Kolpakov
As actividades remataron cun acto final multidisciplinar, consistente nun maratón de lectura que se realizou o venres 28 de marzo, entre 10.30 e 12.10 horas no Salón de Actos do IES Neira Vilas. Permitídenos que poñamos énfase neste acto final, que tentemos recrear a súa atmosfera.
O salón de actos está a rebosar, cinco cursos de distintos niveis educativos están expectantes ante un escenario no que, cunha música que fusiona os cantos gaboneses cos concertos de Bach, se presenta un panel co título da novela de Conrad nas nove linguas en que terá lugar a lectura: inglés, castelán, galego, francés, ruso, portugués, xaponés, chinés e italiano. Unha boa mostra da interculturalidade existente no IES Neira Vilas. E Miguel Trobo introdúcenos na primeira parte do acto. Temos aquí a Marlow, temos ao profesor Pepe Couce que se transmutou no protagonista da obra de Conrad. E empeza a debullar a historia, un monólogo tecido de explicacións breves para ambientala na súa realidade auténtica, co trasfondo do imperialismo detrás.
Sara Gestal
A segunda parte do acto protagonízao o alumnado que, dun xeito organizado e armonioso, ascende en grupos de 5 ou 4 ao escenario para lernos fragmentos da obra de Conrad en distintos idiomas. Velaí que ascende Saray para iniciar a lectura na lingua orixinaria da obra, o inglés, e un tras outro van intercalándose alumnas e alumnos que len en castelán, galego, francés, portugués,… O alumnado de 1º ESO intégrase co de 1º de Bacharelato, séntese arroupado por el, e o de 3º ESO le á beira do alumnado de 2º Bacharelato en perfecta armonía. E aqueles fragmentos en ruso, xaponés ou chinés que leron Vladimir, Sara e Dong impactan nun público que aplaude todas as intervencións. En total foron 47 alumnas e alumnos, arroupadas polo profesor de Filosofía co seu monólogo e por Nacho Taibo co seu fragmento final en italiano, lembrando as tebras nas que debía estar envolto Londres cando chegaran alí os romanos.
Mais aínda queda a sorpresa final, porque Adrián Bello sube ao escenario e interpreta en directo este rap composto por el e titulado “El alma de la selva”, un tema no que fusiona as reflexións sobre a obra de Conrad, a película de Coppola, os versos de Manrique e as verbas do Che Guevara cando combateu pola descolonización do Congo. É un poema de gran forza, que sirve para rematar este acto.
En conxunto, “Darknesscuridade” implicou directamente a 60 alumnos e 12 profesores. Indirectamente, moitos máis. Grazas a todas e todos.
O pasado día 26 de marzo de 2008, ás 10:30 horas, tivo lugar no salón de actos do IES Xosé Neira Vilas un encontro entre o alumnado de 1º e 2º de E.S.O e o escritor Antonio Reigosa.
Nun ambiente distendido e coloquial falouse da traxectoria do autor, das súas orixes e dos seus proxectos, recreandonos na súa obra para chegar a coñecelo mellor a el. Destacamos que entre o alumnado as obras de maior exito foron Memorias dun raposo, Resalgarío e en menor medida, Bacoriño. O acto rematou as 12:30 horas, asinando alguns exemplares e autógrafos.
El pasado martes 4 de marzo los alumnos de 4º de E.S.O. y 2º de bachillerato de la opción de medioambiente visitaron la estación de tratamiento de agua potable de la Telva situada en el término municipal de Cambre. Dicha estación esta formada por tres plantas con capacidad para tratar hasta 2325 l/s de agua procedente de la cuenca hidrográfica del río Mero.
La visita comenzó con una breve explicación frente al panel de control de la estación y la maqueta de las tres plantas de tratamiento (fotos1 y 2). A continuación realizamos un recorrido a pie por todas las instalaciones (fotos 23 y 24) y por último nos hicieron en el laboratorio una demostración a pequeña escala de todo el proceso (fotos 12-13-14-15-16-17-18).
Actualmente la obtención de agua potable está totalmente automatizada e incluye las siguientes etapas:
1.Captación de agua bruta y desbaste (foto 3 y 4)
2.Bombeo de agua bruta hacia la planta de tratamiento.
3.Adición de reactivos en la cámara de mezcla (permanganato potásico y cloro para la oxidación y sulfato de aluminio para la coagulación-floculación). Foto 5 y 8
2. Maqueta
4.Decantación en la que se eliminan los sólidos por acción de la gravedad (fotos 6 y7)
5.Filtración (se usan filtros de arena que son limpiados periódicamente mediante inyección de aire y agua). Foto 9.
6.Desinfección para eliminar organismos patógenos. Se realiza con cloro en estado gaseoso (foto 10)
7.Bombeo del agua tratada hacia el depósito de Alvedro y distribución.
En el año 1996 se incorporó un sistema de tratamiento de fangos de modo que el agua decantada se devuelve al río y el fango se deshidrata y almacena en un silo que es vaciado periódicamente en un camión para llevarlo a un vertedero controlado (fotos 19, 20 y 21)
Hacer llegar agua potable a nuestras viviendas es un procedimiento relativamente costoso. Conviene tener presente que el agua dulce, apta para ser potabilizada es, en general, un recurso escaso de la naturaleza y debe usarse racional y moderadamente, sin derrocharla, pensando en el futuro.
3. Reja de gruesos
4. Desbaste
5. Cámara de mezcla
6. Decantación por gravedad 1
7. Decantación por gravedad 2
8. Floculación
9. Filtración en arena
10. Cloración
11. Torre para neutralizar posibles escapes de cloro
No mes de febreiro, o IES Neira Vilas acolle a exposición “1000 anos de arte en feminino”, un paseo a vista de paxaro pola pintura feminina dende o século X ata o XX. Trátase dunha exposición bilingüe, en galego e inglés, que implica unha colaboración didáctica interdisciplinar.
A devandita mostra estará accesible ao público en xeral durante os xoves 14 e 21 de febreiro, en horario de 16.15 a 18.00 horas, co obxecto de ampliar máis alá da propia comunidade educativa a difusión da mesma.
Do 12 ao 19 de Xaneiro de 2008 nas estacións de esquí de Pal Arinsal e Ordino Arcalis. Un total de 37 alumnos: os máis de 1º de Bacharelato e 4º da ESO e, con menor presenza de 3º e 2º ESO, desenvolveron a actividade de esquí e snow.
A partir da toma de contacto con deportes non habituais como son o esquí e o snow avanzamos: na mellora do tempo de ocio; da convivencia entre os alumnos – potenciando os aspectos de socialización -; no enriquecemento interpersoal; na mellora do autoconcepto e a autoestima; na maduración e desenvolvemento integral do alumno dende unha perspectiva de integración social, cultural e deportiva nun ámbito remoto.
De partida, trátase de achegar ao alumno á práctica duns deportes de inverno como son o esqui e o snow. Deporte específicos, de cote asociado por descoñecemento a un alto poder adquisitivo (como a vela ou outros) – cada vez é máis practicado a nivel escolar, porén. Faise asi deporte nun ámbito natural privilexiado grabándose como unha referencia máis para enriquecer o tempo de ocio do alumno nun futuro próximo de xeito individual e colectivo: coñecendo o material necesario, o seu custo e o xeito de xestionalo autonomamente. Por outra banda, analizada polo miudo, desenvólvese como dinámica de grupos que están en convivencia facendo cousas tanto específicas como cotiás que necesitan do impulso das habilidades sociais, da autonomía, da tolerancia… Medrando como cidadáns futuros en clave de opinión, respecto, compromiso coas normas como medio de convivencia asumíndoas criticamente aínda sendo necesarias. Sumando actividade deportiva, ámbito natural e marco educativo cada alumno puido ir definindo a súa autonomia, autoestima, o coñecemento del mesmo, utilizando estratexias socializantes que o definan como individuo, cidadán, que respecte e sexa respectado polo resto, dende os seus actos e consecuencias pasando polas súas opinións.
El departamento de ciencias organizó, el pasado 18 de enero, una visista dirigida a los alumnos de 4º de E.S.O. y 2º de Bachillerato (de la opción de ciencias) al complejo medioambiental de Sogama. Las instalaciones tienen capacidad para tratar 550.000 toneladas de residuos urbanos al año y da empleo a un millar de personas. En este complejo se lleva a cabo la separación de los materiales reciclables (que se entregan a distintas empresas para recuperarlos) y también se extrae energía eléctrica de la fracción no reciclable.
La visista comenzó aproximadamente a las 12:00 de la mañana, hora en la que llegamos a las instalaciones del complejo medioambiental situado en Cerceda. Tras una pequeña charla de las monitoras, en la que se nos mostraron en una maqueta (foto 1) la distribución de las instalaciones y los aspectos básicos de su funcionamiento, nos dividimos en 2 grupos e iniciamos el recorrido por las distintas naves (se nos recomendó el uso de casco como medida protectora; foto 2)
Pudimos comprobar in situ como una veintena de mujeres manipulan la basura (foto 3) procedente del colector de recogida selectiva que llega a la planta de clasificación de envases ligeros (donde se recupera los envases de plástico, bricks y latas; fotos 4-5-6)
2. Iniciamos la visita
Mas tarde nos mostraron dos enormes fosas (foto 7) donde se almacenan los residuos inservibles que van a ser incinerados. Dichos restos deben someterse previamente a un proceso de secado para que puedan arder (foto 8). El material obtenido, que se denomina CDR (combustible derivado de residuos), pasa a un enorme almacén (foto 9)que surte a la planta termoeléctrica (foto 10-11) de la que se extrae energía suficiente par abastecer a una ciudad como La Coruña (foto 12)
Finalmente nos mostraron el vertedero donde se almacenan las cenizas que resultan de la combustión de la basura (foto13)
La necesidad de proteger el medio ambiente se ha convertido en una de las prioridades y preocupaciones de la sociedad actual. La colaboración de los ciudadanos es esencial para minimizar la producción de basura y propiciar su reciclaje. Por ello consideramos que este tipo de visitas es fundamental para implicar a los jóvenes y mostrarles el modo en que pueden colaborar activamente al desarrollo sostenido de Galicia.
3. Operadoras clasificando la basura
4. Balas de basura clasificada
5. Bricks
6. Tipos de materiales
7. Fosa de recogida de restos orgánicos
8. Vapor de agua procedente del segado de la basura
9. Almacén de CDR
10. Transporte de CDR hasta la central termoeléctrica
11. Planta termoeléctrica
12. Subestación eléctrica
13. Vertedero de cenizas
Instituto de Ensino Secundario Plurilingue Xosé Neira Vilas. Perillo (Oleiros)
